آدمـک آخــرِ دنيــاست،
بخند...
آدمـک مـرگ هـمين جاست،
آن خـدايي که بـزرگش خوانـدي به خـدا، مثـل تـو تنهـاست،
دستخطي کـه تـو را عاشـق کرد شوخـيِ کاغــذي ماسـت،
فکر کن دردِ تـو ارزشـمند است فکر کن گريـه چـه زيباست،
صبحِ فردا به شبت نيست که نيست, تـازه انگار کـه فـرداسـت،
راستـي آنچـه بـه يــادت داديم پَر زدن نيست کـه درجاسـت،
آدمــک نغمــهء آغــاز نخوان به خــدا آخــر دنيـاست،
